Silnik dwusuwowy

Silniki dwusuwowe są to silniki spalinowe, w których cykl pracy przebiega podczas dwóch suwów tłoka, czyli jednego obrotu wału korbowego. Napełnianie cylindra i wylot spalin, odbywa się prawie w jednym czasie, gdy następuje początek suwu sprężania i koniec suwu pracy.
Silniki tego typu nie posiadają zaworów a dolot i wylot spalin z cylindra odbywa się dzięki ruchowi tłoka, który odsłania kanały w cylindrze. Z racji braku suwu dolotu, silnik taki musi być wyposażony w dmuchawę lub sprężarkę, która dostarczy świeży ładunek do komory spalania.
Głównymi „ZA” silników dwusuwowych jest niewątpliwie ich prosta konstrukcja, wymiary samego cylindra oraz ciśnienie w cylindrze. Popularne staje się także stwierdzenie, że moc jest znacznie, a nawet dwukrotnie większa niż w silnikach czterosuwuwych. W rzeczywistości wzrost mocy wynosi zaledwie 50%. Wszystkiemu jest winna zmniejszona objętość skokowa cylindra oraz niemożność zupełnego uśnięcia z cylindra spalin powstałych w poprzedniej fazie spalania.
Minusem silników dwusuwowych jest ich niska sprawność, spowodowana dużą ilością niespalonej mieszanki uchodzącej z cylindra przez szczelinę wylotową w momencie jego przepłukiwania.
Jak już wcześniej opisywałem, w silniku dwusuwowym następują dwa suwy z których silnik bierze nazwę. Są nimi suwy sprężania i rozprężania.

Suw sprężania jest to proces który odbywa się w warunkach ciągłej wymiany ciepła między ładunkiem a ściankami cylindra, denkiem tłoki i głowicą. Na początku ładunek absorbuje ciepło z denka tłoka i ścianek cylindra, gdzie na końcu suwu ciepło to jest oddawane do ścianek cylindra i denka tłoka. W fazie sprężania następuje również wymiana ładunku.
Natomiast suw rozprężania logicznie następuje po suwie sprężania. Wysokie ciśnienie w cylindrze powstałe na skutek gazów spalinowych, wywiera na tłok dużą siłę, pod wpływem której wraca on do fazy początkowej gdzie cylinder może zassać świeży ładunek. Praca następuje dzięki rozprężającym się spalinom.